De jachtparcours is een discipline van het kleiduifschieten die het gedrag van vliegend wild realistisch simuleert. In tegenstelling tot de olympische disciplines Trap, Skeet en Dubbeltrap is de jachtparcours niet olympisch, maar wordt het toch jaarlijks gehouden tijdens Europese en Wereldkampioenschappen. Oorspronkelijk ontwikkeld om de jacht op klein wild te trainen, is het jachtparcours schieten uitgegroeid tot een populaire sportdiscipline die niet alleen door jagers, maar ook door sportschutters wordt beoefend.
De jachtparcours
Realistisch schieten op kleiduiven Bij de jachtparcours wordt, net als bij andere disciplines van het kleiduivenschieten, op kleiduiven geschoten. Het grote verschil met trap en skeet is dat er geen vaste posities zijn voor de werpmachines, vliegroutes en schuttersstanden. Elke jachtparcours is uniek en individueel ontworpen. Door de werprichting aan te passen, kan een verscheidenheid aan vliegroutes van de kleiduiven worden gesimuleerd. Bovendien worden verschillende varianten van kleiduiven, zoals mini- of zeilduiven, gebruikt. Voor internationale wedstrijden is de Fédération Internationale de Tir aux Armes Sportives de Chasse (FITASC) verantwoordelijk, terwijl nationale wedstrijden in Duitsland worden georganiseerd door de TIRO e.V. en de DSB.
Procedure en regels van het jachtparcours
Bij het jachtparcours worden de kleiduiven door een mondeling signaal opgeroepen. Na de oproep verstrijken er één tot drie seconden voordat de kleiduif wordt gegooid. Een Treffer wordt geteld wanneer een zichtbaar stuk van de kleiduif door het schot wordt afgescheurd. Individuele duiven mogen bij het jachtparcours twee keer worden beschoten, waarbij het niet relevant is met welk schot de Treffer wordt behaald. Bij dubbels kan de schutter vrij beslissen in welke volgorde hij de kleiduiven beschiet. Als het eerste schot mist, mag hij met het tweede schot dezelfde kleiduif opnieuw beschieten. Wanneer de schutter beide kleiduiven met één schot raakt, worden daarvoor twee treffers geteld.
De schietbaan en de kleiduiven
De schutters schieten vanuit vooraf bepaalde standplaatsen, en borden met letteraanduidingen markeren de volgorde van de gebruikte werpmachines. Bij elke stand krijgt de schutter van een rotte alle worprichtingen eenmaal voorgeschoteld. Doeltraining is daarbij niet toegestaan. De beginnende schutters van een rotte wisselen bij elke schietstand om een eerlijke verdeling te waarborgen. De kleiduiven op het jachtparcours kunnen verschillende vormen van dubbels hebben, waaronder dubbel op schot, simultaan dubbel en rafale-dubbel. Daarnaast zijn er verschillende soorten kleiduiven zoals standaardduiven, midi-duiven, mini-duiven, rollende hazen, zeilduiven, flashkleiduiven en elektroduiven. De kleur van de kleiduiven kan variëren, zolang ze goed zichtbaar zijn tegen de achtergrond.
De juiste uitrusting en veiligheidsmaatregelen
Bij het jachtparcours zijn geweren met een maximaal kaliber van 12 en een minimale looplengte van 66 cm toegestaan. De munitie mag een patroonlading van 28 gram hebben met een afwijking van +2%, en de korreldiameter moet tussen 2,0 en 2,5 mm liggen. Het is belangrijk om de veiligheidsmaatregelen bij het omgaan met het wapen en tijdens het schieten in acht te nemen.
Jachtparcours in het overzicht
De jachtparcours is een spannende en realistische discipline van het kleiduifschieten, die het gedrag van vliegend wild simuleert. Met individuele vluchtbanen en verschillende kleiduiven biedt de jachtparcours een afwisselende uitdaging voor jagers en sportschutters. Het naleven van de regels en veiligheidsmaatregelen is daarbij van groot belang. Door het beoefenen van het jachtparcours-schieten kunnen schutters hun nauwkeurigheid en jachtgedrag verbeteren. De fascinatie van realistisch schieten op bewegende doelen maakt de jachtparcours tot een populaire discipline in het kleiduifschieten.
Jachtparcours testen
Wie iemand eens jachtparcours-schieten wil testen, moet zich inschrijven voor het Geartester-community-evenement 2023.
Kleinanzeige
