De wapenaankoop - Uitleg en begripsdefinitie
Als je de bureaucratie bij de verkoop van wapens liever aan anderen overlaat, ben je met een wapenaankoop uitstekend geholpen. Dit gebeurt doorgaans via gelicentieerde handelaren of een bevoegde tussenpersoon. Transparantie en een eenvoudige afhandeling vergemakkelijken het verkoopproces, dat tussen twee particulieren vanwege de wettelijke bepalingen overweldigend kan zijn. Maar ook bij de wapenaankoop door handelaren is niet alles mogelijk wat gewenst is.
Zo is een aankoop bijvoorbeeld niet te verwarren met het wapenopslag: Bij de aankoop door de bevoegde instantie gaat het wapen namelijk volledig in hun eigendom over en mag het dus ook verder verkocht worden.
Wie mag wapens kopen?
In principe mag jouw gebruikte wapen ook door een particulier worden gekocht, mits deze over de noodzakelijke vergunningen beschikt. In een dergelijk geval zijn jij en de koper zelf verantwoordelijk voor alle overheidsprocedures en de controle van de bezittersvergunning, eerdere vermeldingen, verwervingsuitbreiding en andere criteria.
De veiligere en risicoloze weg leidt naar de wapenhandelaar, die als wapenaankoper fungeert. Bij aankoop via deze moet je jouw NWR-ID's bekendmaken; centraal door de federale overheid toegewezen en uniek bestaande identificatienummers, die exact aan jou, jouw wapen of jouw wapenrechtelijke document zijn toe te wijzen. De handelaar neemt de rest over en vergemakkelijkt het verkoopproces en de administratieve zaken.
Een andere mogelijkheid zijn zogenaamde wapenverwerkers. Vaak wordt bij erfenissen op hen teruggegrepen, wanneer het wapen niet in de familie moet blijven. De term "wapenverwerker" is zeer rekbaar en in principe hoeven zij niet per se handel in wapens te drijven. Ze werken samen met handelaren of schuttersverenigingen, maar kunnen wapens ook op eigen initiatief vernietigen of onbruikbaar maken (laten).
Wat zijn de voor- en nadelen van een wapenverkoop?
In plaats van maandenlang te wachten op een betrouwbare - en vooral legitieme - particuliere koper, kopen handelaren je wapen direct bij het inleveren. Alternatief kun je het laten ophalen vanaf de locatie waar het zich bevindt - in beide gevallen ontvang je je geld onmiddellijk contant. Samen met de verkoop vindt doorgaans een controle van de staat plaats en daarna, indien nodig, een algehele revisie.
Als het wapen zich in een meer reparatiebehoevende staat bevindt, is het geldbedrag dat je ervoor krijgt correspondingly lager. De koper heeft een hogere onderhoudsverplichting om het wapen - als het al mogelijk is - verkoopklaar te maken. Gewoonlijk vindt er na een eerste controle ook een adviesgesprek plaats. Niet altijd is men zich bewust van de werkelijke waarde van een zeldzaam of oud wapen en wordt men geïnformeerd voordat men overhaast een beslissing neemt. Als deze beslissing toch voor de verkoop valt, neemt de koper - tenzij het particulier is - ook de herregistratie voor zijn rekening.
Waarde bepaling bij tweedehands wapens
Bij de aankoop komt de waarde van je tweedehands wapen voort uit verschillende factoren:
- Toestand en functionaliteit
- Leeftijd
- Fabrikant en modelaanduiding
- Vraagintensiteit of zeldzaamheid
- Categorie toebehoren
- Kalibermaat
- eventueel accessoires of ontbrekende onderdelen
Door zorgvuldigheid, goede verzorging en reiniging kun je de waarde dus nog verhogen.
Kan je ook in het buitenland een tweedehands wapen verkopen?
Als je je wapen binnen Duitsland wilt verkopen, is de inspanning relatief overzichtelijk. Het ziet er anders uit bij een export; dus als je het wapen naar het buitenland wilt verkopen. Want hier moeten niet alleen de in Duitsland geldende wetten in acht worden genomen, maar ook die van het land waar het wapen naartoe moet worden gebracht. Je hebt naast je eigen documenten nog een paar extra's nodig:
de Europese vuurwapenpas - een "paspoort" voor alle daarop geregistreerde vuurwapens
een exportvergunning van Duitse zijde
een importvergunning van het land waar het wapen geleverd moet worden
Ook hier vereenvoudigt de afhandeling via een handelaar in binnen- en buitenland veel en heeft het de voorkeur boven particuliere export - de administratieve en organisatorische inspanning is voor particulieren zo groot dat deze niet meer in verhouding staat tot de afhandeling via handelaren.