De bladerenjacht: Een veeleisende traditie in de jachtkalender

Voor veel jagers markeert de bladjacht een van de hoogtepunten van het jachtseizoen. Deze speciale jachtvorm, die typisch van midden juli tot begin augustus wordt beoefend, maakt gebruik van de bronsttijd van het ree. Hierbij worden de reebokken aangetrokken door het nabootsen van het piepen van de vrouwtjes, een geluid dat geslachtsrijpe vrouwelijke dieren gebruiken om aan te trekken.

In tegenstelling tot de bokkenjacht in mei is het bij de bladjacht mogelijk om ook rond het middaguur actief te zijn, omdat de bokken in deze periode minder voorzichtig en actiever zijn. De jager gebruikt daarbij een blatter, die oorspronkelijk van een beukenblad of graspriet is gemaakt, om het piepen van het vrouwtje te imiteren en zo de bronstige bok aan te trekken.

De kunst van de bladjacht vereist echter precisie in de uitvoering van de roepseries. Een niet correct getroffen toon kan ertoe leiden dat de bok schrikt en niet zo snel terugkeert. Er zijn verschillende roepseries die afhankelijk van de situatie kunnen worden ingezet:

Vrouwtjespiep: Een aarzelend piepen van een alleenstaand vrouwtje, om een bok aan te trekken.
Sprengpiep: Een roep waarmee het vrouwtje probeert een ongewenste aanbieder af te schudden en een sterkere bok te roepen.
Jongwildpiep: Deze roep trekt gedekte vrouwtjes aan die niet meer ontvankelijk zijn; als er een bok in de buurt is, zal hij het vrouwtje volgen.

De bladjacht behoort tot de meer veeleisende jachtmethoden, omdat het enige oefening en vaardigheid vereist om de juiste piepgeluiden correct in te zetten. In vergelijking met andere wildsoorten zoals herten of zwijnen is het wildvlees van de reebok ook tijdens de bronsttijd van hoge kwaliteit en eetbaar.