Klasyczna amunicja ołowiowa jest coraz bardziej wypierana przez amunicję bez ołowiu. Myśliwi przyjmują tę zmianę, uzasadnioną powszechnymi zakazami ołowiu, co najwyżej krytycznie, ponieważ śrut bez ołowiu wiąże się z wadami balistycznymi:
Po pierwsze, właściwości lotu śrutu stalowego są gorsze niż śrutu ołowianego. Śruty ołowiane mogą być w razie wątpliwości używane dalej, ponieważ przenoszą więcej energii do celu. W przypadku śrutu stalowego należy przestrzegać maksymalnego zasięgu wynoszącego około 30 metrów. To, że śruty ołowiane przenoszą więcej energii do celu, należy również uwzględnić przy wyborze wielkości śrutu: w przypadku amunicji bez ołowiu wielkość śrutu powinna być nieco większa niż w przypadku śrutu ołowianego.
Kolejną wadą śrutu stalowego jest to, że mogą być łatwiej odchylane. Przy strzale w twarde powierzchnie lub wodę z płaskiego kąta istnieje większe ryzyko odbić w przypadku śrutu bez ołowiu. Okoliczność ta jest również krytykowana przez myśliwych w przypadku amunicji karabinowej bez ołowiu, ponieważ znacznie zwiększa to obszar zagrożenia.
Aby strzelać śrutem bez ołowiu z strzelby, muszą być one przystosowane do strzałów ze śrutu stalowego. Wynika to z następujących właściwości, które niesie ze sobą stal lub miękkie żelazo:
Śrut stalowy jest znacznie twardszy niż ołów, przy niższej gęstości właściwej
To niesie ze sobą, oprócz już wymienionych, następujące konsekwencje:
- Przy tej samej prezentacji i wielkości ziarna więcej pojedynczych kulek śrutu
- większa siła przebicia mimo mniejszej energii uderzenia
- szybsza utrata prędkości śrutu
- Pojedyncze ziarna śrutu nie deformują się już w lufie, ponieważ są zbyt twarde. Ponieważ śrut stalowy nie ustępuje, zwiększa się obciążenie lufy, a ponadto pojedyncze ziarna śrutu są "wypychane" na boki - ryzyko "śrutów brzegowych"
- Niższa skuteczność zabijania podczas polowania - ziarna śrutu wnikają głębiej w ciało zwierzęcia, ale wydają mniej energii szoku.
Stąd wynika dla amunicji:
Aby osiągnąć tę samą wydajność co nabój zawierający ołów, amunicja śrutowa bez ołowiu musi być mocniej naładowana. Aby lufa nie była obciążona przez twarde ziarna śrutu, muszą być wprowadzone inne materiały pośrednie do nabojów, aby nie doszło do kontaktu. Oznaczenie strzałów ze śrutu stalowego (widoczne na lufie jako "lilia") pokazuje, że broń jest przystosowana do wyższego obciążenia.
Aukcja
