AK-74 to radzieckie karabiny szturmowe, które zostało opracowane na początku lat 70. XX wieku jako następca słynnego AK-47 i stanowi ważny kamień milowy w rozwoju karabinów szturmowych. Oficjalnie wprowadzony do służby w 1974 roku, AK-74 reprezentuje ewolucję w serii Kałasznikow, opartą na sprawdzonej niezawodności AK-47, ale z szeregiem ulepszeń i zmian, szczególnie w kalibrze i amunicji. Opracowanie tej broni było bezpośrednią odpowiedzią na doświadczenia radzieckiej armii oraz postępy technologiczne w produkcji broni. Ta broń sprawdziła się w licznych konfliktach zbrojnych.
Historia rozwoju
AK-74 została opracowana w odpowiedzi na wprowadzenie amunicji 5,56×45mm NATO oraz karabinu M16 przez Stany Zjednoczone podczas wojny w Wietnamie. Radzieccy dowódcy wojskowi dostrzegli zalety broni o mniejszym kalibrze w zakresie zasięgu, przebicia i kontrolowalności odrzutu. Nowy karabin, zaprojektowany przez Michaiła Kałasznikowa, twórcę AK-47, miał na celu uchwycenie tych cech, jednocześnie zachowując wyjątkową niezawodność i łatwość konserwacji pierwotnej platformy Kałasznikowa. Po szerokich testach i dostosowaniach, AK-74 ostatecznie weszła do służby w 1974 roku, stopniowo zastępując AK-47 i AKM w radzieckich siłach zbrojnych.
Cechy techniczne
- Kaliber: W przeciwieństwie do kal. 7,62×39mm AK-47, AK-74 używa mniejszego kal. 5,45×39mm, który oferuje wyższą prędkość, płaską trajektorię i lepszy zasięg.
- Pojemność magazynka: Standardowo AK-74 wyposażona jest w magazynek na 30 nabojów, chociaż dostępne są również inne rozmiary magazynków.
- Waga: Karabin jest lżejszy od swojego poprzednika, co częściowo wynika z użycia komponentów z lekkich metali i plastiku. Pusty AK-74 waży około 3,3 kg.
- Długość: Całkowita długość wynosi około 940 mm, z długością lufy 415 mm.
- Prędkość wylotowa: ok. 900 m/s
- Rate of fire: AK-74 ma teoretyczną szybkostrzelność wynoszącą około 600 strzałów na minutę.
- Zasięg: Efektywny zasięg wynosi około 500 metrów, znacznie więcej niż w przypadku AK-47.
Ulepszenia w porównaniu do AK-47
Do najbardziej zauważalnych ulepszeń AK-74 należy zwiększona precyzja oraz mniejsza siła odrzutu, co poprawia kontrolę podczas ognia automatycznego. Ponadto mniejsze kaliber prowadzi do wyższej pojemności magazynka przy tej samej wadze amunicji, co daje żołnierzom większą siłę ognia. Kolejną charakterystyczną cechą AK-74 jest tłumik płomieni, który redukuje błysk wylotowy i dodatkowo zmniejsza odrzut.
Zastosowanie i rozpowszechnienie
AK-74 szybko stała się standardową bronią piechoty sił zbrojnych ZSRR i ich sojuszników w Układzie Warszawskim. Po upadku ZSRR karabin pozostał w użyciu w wielu państwach powstałych po ZSRR oraz w innych krajach na całym świecie. Służył w licznych konfliktach i był chwalony za swoją niezawodność w ekstremalnych warunkach oraz za swoją skuteczność w walce.
Warianty
AK-74 wyprodukowano w kilku wariantach, które różnią się pod względem specjalnych wymagań operacyjnych i postępu technologicznego:
- AKS-74: Ten wariant posiada składaną kolbę z metalu, co sprawia, że broń jest bardziej kompaktowa i łatwiejsza do transportu.
- AK-74M: Ulepszona wersja z częściami z tworzywa sztucznego, poprawioną ergonomią i możliwościami montażu akcesoriów, takich jak celowniki optyczne i granatniki.
- AKS-74U: Skrócona wersja dla jednostek specjalnych i załóg pojazdów, znana ze swojej kompaktowości i poręczności w ciasnych przestrzeniach.
- RPK-74: Lekko zmodyfikowana wersja AK-74, która służy jako lekkie karabiny maszynowe, z dłuższą lufą i ciężką osłoną lufy.
Podsumowanie
AK-74 jest znaczącym postępem w rodzinie karabinów szturmowych Kałasznikowa. Jej wprowadzenie znacznie poprawiło efektywność radzieckich, a później rosyjskich jednostek piechoty. Jej niezawodność, trwałość i skuteczność bojowa uczyniły ją jedną z najpowszechniej stosowanych i uznawanych broni tego typu. AK-74 pozostaje świadectwem innowacyjnej technologii broni oraz trwałego dziedzictwa Michaiła Kałasznikowa.
Aukcja
