Najkorzystniejsza odległość strzału wstępnego jest istotną wielkością balistyczną dla amunicji karabinowej. Strzelcy mogą na jej podstawie ocenić, jak dynamiczna jest ich amunicja.
Podawana jest w metrach i oznacza odległość, w której tor lotu pocisku i linia celownicza przecinają się po raz drugi, pod warunkiem, że w żadnym punkcie wcześniej nie różnią się od siebie o więcej niż 4 cm.
To, że linia celownicza i tor lotu przecinają się dwa razy, wynika z następującego związku:
Linia celownicza jest wyimaginowanym przedłużeniem lunety. Przecina tor lotu dwa razy, ponieważ jest on zakrzywiony, gdyż pocisk traci na wysokości i prędkości z powodu grawitacji i oporu powietrza. Aby to zrekompensować, luneta jest ustawiana tak, aby była lekko nachylona w dół - co powoduje, że tor lotu pocisku i linia celownicza przecinają się po raz pierwszy kilka metrów przed wylotem lufy.
Pocisk więc najpierw leci nad linią celowniczą (przecinając ją po raz pierwszy tuż przed wylotem lufy), ale następnie traci wysokość i przecina linię celowniczą po raz drugi.
Dla najkorzystniejszej odległości strzału wstępnego ustalono, że tor lotu pocisku w odległości 100 m musi znajdować się powyżej linii celowniczej. Dla strzelania oznacza to, że amunicja musi trafić w cel 4 cm powyżej punktu celowania.
Im bardziej dynamiczna amunicja, tym dalej znajduje się drugi punkt przecięcia toru lotu i linii celowniczej od wylotu lufy. Im wyższa GEE, tym bardziej dynamiczna amunicja.
Aukcja
