W przeciwieństwie do luf broni palnej, lufy strzelb są gładkie i nie mają bruzd ani pól. Z nich strzela się amunicją do strzelb, czyli śrutem, pociskami lub pociskami do strzelb.
Liczba dla kal. w strzelbach wynika z nieco prymitywnej formuły obliczeniowej: Kaliber 12 ma średnicę lufy, jaką miałaby kula, gdyby angielska funt ołowiu została podzielona na 12 równych części, a ta kula została uformowana z jednej z tych części. Podobnie jest z kalibrami 16 i 20.
Strzelby są zaprojektowane do strzałów na krótkie odległości, w zależności od wielkości śrutu i kal. optymalny zasięg skuteczności wynosi około 35 metrów, jednak zasięg niebezpieczeństwa strzelby podawany jest jako 100.000 razy większy niż wielkość śrutu. Zatem naboje śrutowe o wielkości 2 mm mają zasięg niebezpieczeństwa wynoszący 200 metrów, 3 mm śrut to 300 metrów i tak dalej.
Lufy strzelb często są wyposażone w tzw. choke. Choke to albo stałe w lufie otwory zwężające, albo wkręcane zwężenia lufy - zwężają one lufę na wylocie i zapewniają, że rozrzut śrutu jest dostosowany do celu, do którego strzelba jest używana.